De Stichting
De Stichting Marke Vragender Veen
De Stichting Marke Vragender Veen heeft een groot deel van het gebied in eigendom. Het beheert het hoogveen en het omliggende terrein, dat als bufferzone dient. Er zijn sinds de oprichting van de stichting (22 mei 1956) talloze maatregelen genomen om het veen te beschermen. Een belangrijke maatregel was het plaatsen van damwanden in het jaar 2000. Met deze plaatsing is een verhoging van het waterpeil bereikt.
Daarnaast wordt de landbouwgrond in de bufferzone niet bemest en er worden ook geen bestrijdingsmiddelen gebruikt. Dit om het hoogveen optimaal te beschermen. Het succes is niet uitgebleven, want het hoogveen groeit weer. Het bestuur van de stichting ontwikkelt op dit moment, samen met tientallen vrijwilligers, plannen om het gebied rondom het veen aantrekkelijker te maken voor natuurliefhebbers. Hieronder een foto van het veencomplex inclusief de bufferzone
Natuurbeheer
De Stichting Marke Vragender Veen is een van de oudste agrarische natuurbeschermingsorganisaties van Nederland.
Onder het motto: ‘Natuurbeheer in boerenhanden’
worden maatregelen uitgevoerd in het belang van een gezond veengebied. Voor zover mogelijk wordt het werk verricht door agrariërs uit de buurt die zich daarvoor hebben aangemeld. Inmiddels worden er ook tal van werkzaamheden buiten het veen verricht.
Herstelplan
In het kader van het herstelplan werden in het jaar 2000 damwanden geplaatst.
Stichting Marke Vragender Veen
Bestuur
L.B.H.M. Garstenveld – voorzitter DB
B.W.J. Garstenveld – Penningmeester DB tevens vicevoorzitter
J.J.W. Spijkers – secretaris DB
L. Mateman – Grevers – lid
F.A.M. Dorresteijn – lid
A.F.J. Lageschaar – lid
A.J.W. Ribbers – lid
R.A.J.M. Tankink – administrateur
Samenwerking Antoniusschool
Sedert een aantal jaren is er een hechte samenwerking tussen de SMVV en de Antoniusschool. De kinderen van de school worden veanekwaker, elk seizoen bezoeken alle klassen de bufferzone om zo lekker in de natuur bezig te zijn en alles te onderzoeken.
Zodra ze de school verlaten worden ze door onze voorzitter gepromoveerd naar veanewaker. Daar krijgen dan het felbegeerde groene petje met ons logo.
Ontstaan SMVV
De boeren uit Vragender hebben sinds generaties het Vragenderveen in eigendom en zijn eraan gehecht. Zij gebruikten het veen om onder meer turf en geriefhout te winnen.
In de oorlogsjaren kwam er discussie over de eigendom van het veengebied. Het Vragenderveen maakt deel uit van het Korenburgerveen dat grotendeels in handen was gekomen van de Vereniging Natuurmonumenten. Natuurmonumenten wilde het Vragenderveen in eigendom krijgen om het ‘als natuurmonument te behouden’.
Na jaren van touwtrekken wordt de eigendomsstrijd uiteindelijk in het voordeel van de boeren beslecht. Op 22 mei 1956 richtten ze de Stichting Marke Vragender Veen (SMVV) op met een soortgelijke doelstelling als die van Natuurmonumenten. Inmiddels is er sinds jaren een goede samenwerking met Natuurmonumenten. Zo worden er door de SMVV gronden van Natuurmonumenten beheerd. Aanvankelijk bleef het veen in eigendom van de boeren. De stichting kreeg het Vragenderveen in beheer. Maar later begon de Stichting met het aankopen van het veen, dat nu 40 hectare omvat. Met de aangrenzende bufferzone omvat het totale eigendom zo’n 80 hectare. Inclusief andere gronden heeft de stichting ruim 110 hectare in beheer.
Wat doet de SMVV?
Het bestuur van de Stichting Marke Vragender Veen bestaat uit zeven (?) personen en houdt zich globaal bezig met de volgende taken:
- Algemeen bestuur: o.a. financiën, subsidies, jaarplan, jaarverslag, website, facebook, onderhouden in- en externe relaties (werkgroepen, Vrienden van de SMVV, Anthoniusschool, Natuurmonumenten, waterschap, gemeente), organisatie jaarlijkse vrijwilligersbijeenkomst, etc.
- Beheer en ontwikkeling eigen terreinen en projecten.
- Beheer en ontwikkeling terreinen en projecten in eigendom bij anderen.
Het bestuur heeft enkele werkgroepen in het leven geroepen die zich met de verschillende werkzaamheden bezighouden, zoals de PR-commissie, de werkgroep Het Veen voor beheer en ontwikkeling eigen terreinen en projecten (waaronder de eigen gidsen) en werkgroep ‘De Tweede Tak’ voor beheer en ontwikkeling terreinen en projecten in eigendom bij anderen (waaronder de Projectgroep Landschap Vragender). In deze werkgroepen zijn in totaal meer dan dertig vrijwilligers actief.